ENDOMETRİOZİS KİSTİ VE DOKTORLARLA YAŞADIKLARIM

Ben bu gün, bir kez daha doktora gittim ve eve geldigimde bunları sizlerle paylaşmak istediğimi farkettim......

2005 yılında çocuk istediğimize karar verince, doktor gittim ,bir nevi genel kontrol gibiydi gidiş amacım... ilk kez o muayinede ögrenmiştim Endometriosiz Kistini. Doktorun söyledikleri beni şok etmişti ne dediğini takip edemiyordum. Aklım da sadece “hamile kalamayacagımı” söyleyen cümleleri kalmıştı. Hamile kalamaya bilirsin diyip, bir sürü detay vermişti ama ben yaşadığım şoktan söylediklerini takip bile edemiyordum. Ağlayarak çıktığımı hatırlıyorum odasından bir kağıda da Endometriosiz Kist’nin yazılışını almıştım eve gelip inceleyecektim, bu arada test yapılıyordu. Bütün gece ağlayarak geçirmiştim iki gün sonra testin sonuçlarını alacaktım ama iki gün geçmek bilmedi. Neyse doktorun söylemesine göre sonuç korkulacak boyutta değildi ama 3 ay sonra bir daha görünmem gerektiğini söyledi.

Tahlillerle birlikte Üsküdar da ailemin çok güvendiği bir doktora daha gösterdik raporu oda korkulacak birşey olmadığını ama tüplerimin tıkalı olabilecegini doktorun adet dönemini konturol etmesi gerektigi söyledi. İşte o an rahatalamıştım ama akıl almak için gittiğimiz doktor bana şuan bildiğim ve o an bilmem gereken hiç bir detayı vermemişti sadece” korkulacak birşey yok ama tüplerinde tıkalı olabilir”.

Ben iyi olmanın verdiği rahatlamayla bir seneyi geçirmiş ve hamile kalamamıştım. Sonunda ailemin ve yakın çevremin yönlendirmesi ile Kadıköy'de çok iyi bilinen bir hastaneye gittim. Bu sefer güvendiğim bir doktor vardı ve oda tam istediğim şekilde olaya yaklaşmıştı. Bir sürü tahlil sonucunda süt hormonlarımın fazla çalışmasından, endometriosiz kistine kadar herşey araştırdı. Buraya kadar herşey çok normaldi ama benim için kabus yeni başlıyordu ve ben bunu o zaman bilmiyorudum. Bana yaşımın 33 olamasından dolayı gebeliği hızlandırmak adına laparoskobi yapılmasının uygun olacagını söylendi, ilaç tedavisinin uzun vadeli bir süreç olduğundan bahsedildi, en fazla iki saatli bir işlemle olayı anlaşılacaktı ve ben iki gün içinde normal hayatıma dönecektim.

Laparoskobi sonuçta iyi geçmişti ve ben bir gün hastanede yattıktan sonra oradan ayrılmıştım. Laparaoskobi sonucunda bir tüpün tıkalı oldunu ve rahmimin karnıma yapışıklığının giderildiğini ögrenmiştim ama kabusum yeni başlamıştı. Geceleri nefes alımıyordun tuvalete çıkarmıyordum garip bir ruh hali içindeydim cumartesi doktorumla telefonla konuştuktan sonra şikayetlerimden bahsedince 4 gün arayla gene hastaneye gittim. Bunu tuvalete çıkamamadan kaynaklı bir dizi şikayet olduğunu söyledi ve bana bir takım ilaçlar verdi. İlaçları içtikten sonra kısmen düzelmiştim ama sonra ki iki gün ateşim 40 derece olunca tekrar doktoru aradım. Artık daha da kötüydüm nefes problemim de çıkmıştı. 3 gün sonra tekrar doktora gittim ve bir dizi tahlilden sonra apar topar beni hastaneye yatırdılar. Ne olduğunu anlıyamıştım bile, doktorun bana anlattığı bu ateşin bir yere vuracagı ama bunu kontrol etmeleri gerektiği idi.( Şuan ise olayın ödemden değil de vücuttaki bağırsaklarda bulunan bir virus yüzünde karın zarı iltahabı geçridiğimi ögrendim ) İlk gece sonunda sabah ki tetkikler sonucunda vücudumda ödem oluştugu ve sağlam olan yurmurtalığımın zarar görmesini istemedikleri için ameliyata alacakları idi, hatta buna 3 doktor konturolünden sonra karar vermişlerdi. Tekrar ameliyat girdim bir hafta arayla iki ameliyat fakat bu sefer gözlerimi yoğun bakımda açtım. Böylece 15 gün süren yoğun bakım sürecim başladı. Sürekli kanlar alınıyor, tahliller yapılıyordu. Her gün rontgen çekiliyordu. Çigerlerim su toplamıştı ve nefes alamıyordum ne kadar kötü olduğumu bilmiyordum ama tuvalete bile oksijen tüpüyle gider durumdaydım. Doktorun biri geliyor bir gidiyordu. sanırım durumun daha kötuleştiği bir dönemde tomografiye ve emar’a sokuldum , ordaki hastabakıcını lafı hala kulaklarımda " canım çok ta gençmiş ....her işinide kendi yapıyor" tabi ben o sıra ölüyor oldugumu bilmiyordum. yaşamın kıyısında ölüme bir adım yakın dururken, insanı bunu algılayamaması çok garip geliyor şimdi. Uzun lafın kısası 15 günlük yogun bakımdan sonra ciğerlerimden cekilen suları, yediğim kan plazmalarını, serumlardan, kanlardan sonra hastaneden çıkmıştım ve eve giderken ağlamaya başlamıştım. Nasıl bir mutluluktu benim için eve gitmek aman allahım. Ben bu olayları yaşarken daha iki ay önce annesini kaybetmiş eşimin halini hiç bilemiyorum. iki ay öncesi annesi için hastanede nöbet tutan eşim iki ay sonra benim için nöbet tutuyordu ......

iki ay sonra doktor kontorlum vardı ve ben hamile kalmayı bekler dururken, ölüme olan yakınlığımdan habersiz eski yaşantıma dönmüştüm. Kontorlde doktordan normal koşullarda hamile kalamayacağımı ögrendim %5 ihtimaldi. Açık olan tüpümden hamile kalabilme ihtimalim yoktu, yaşadığım ikinci şoktu, bu detayı bana daha önce vermemişti, bana "biraz dene sonra tüp yaparız diyordu".... vermediği bir sürü detayla birlikte beni apartopar IVF bölümüne indirdi ve doktorla konuşturdu. IVF deki doktora bunu erken olup olmadığını sordum, durumları sordum çıkarken bana 7 ekim tedaviye başlama zanını verdi ve ben daha tüp bebek olayını ne olduğu anlamadan olayın içine de buldum kendimi önümde düşünmek için iki hafta vardı. Bu sefer hastanedeki tüm tahlil ne var ne yok toplayım aile dostumuz olan doktora tekrar gittik, o güvendimiz ve inandığımız doktorun tavrını hiç unutamam; bana dönüp " yaşadığına şükret ölümden dönmüşsun ve çocugun olmazsa da hiç dert etme bu sana verilmiş ikinci yaşam şansı dedi" sonrada "bana niye gelmedin ben bunu tedavi ederdim" dedi" iyide biz sana geldiğimizde bize bu konuda hiç birşey söylememiştini ki salak " diye bağırasım geldi. Olayın ne kadar önemli olduğunu laparoskobiden sonra ögrenmiştim. Benim tüm hatam endometriosiz kistini öğrendiğim zaman bunun ciddiyetini anlamak istemem ve bu konuda uzmanlaşmış doktora gitmemekti belkide ama hiç bir doktor bu konuda şu uzman ona git demeyeşimdi ve bu arada ayrı ayrı 3 doktora ,2 ayrı hastaneye gitmiştim hepside aynı yaklaşım sergilemişlerdi.
Ruh halim berbattı anne olamaya bilirdim ve ölümden dönmüştüm insanın ölümden döndügünü bilmesi çok garip bir duygu....Apar topar, panik ve endişe ile aynı hastanede tüp bebek tedavisine başlandım, sonuçta beni çok iyi tanıyorlardı hastanedeki geçirdiğim süre boyunca bütün doktorların takibindeydim, başka bir hastane ve doktora gidecek herşeyi baştan yaşayacak enerjim yoktu, ilk başta problemsiz gözle bakılırken bir süre sonra, yumurtalık kistim çıktı ama onun zamanla kaybolocağını söylediler yapılan yumurtlama igneleri sonucunda da yumurta oluşmu cok azdı ve tedavimi iptal etmek istediler hepimizin yaşadığı şeyler işte....

Bu gün ayrı bir doktora gittim ve bana laparoskobiden sonra geçirdiğim efeksiyonun çok ciddi olduğunu genç olduğum için kurtulmuş olacagımı söyledi karın zarı iltahabının çok ciddi birşey oldugunudan başhsetti ve “bundan sonra kesinlikle rahmine bıçak sürdürme” dedi bu sefer masa kalırsın. Bu nasıl bir kabust allahım. Tüplerimin bu enfeksion ve kisten dolayı işlevini yitirdiklerinden bahsetti. Seni nasıl olurda iki ay içinde tüp bebek tedavisine sokarlar dedi hemde yumurtalık kisti varken nasıl yapılır.... hem çok erkendi hemde başka bir kistim daha vardı... ve doktorun söylemesine göre tüp bebek için verilen ilaçlar bu kisti büyütüyormuş Bunu bir gun önce görüştügüm bir başka doktor arkadaşımda söylemişti yani çok erken yapılmış dediler ama ben bunu sormuştum hiç bir doktor dur bekle sonra yaparız demedi biraz vucudun toplasın demedi yaparız ederiz kolay ayagına yattılar..... O hastanedeki hiç bir doktor kızım sen ölüyordun demedi, yada sen çok ciddi bir hastane mikrobu kaptın hem cigerlerin hemde rahmin mahvoldu demedi.... Bunu hastaneden kaynaklı bir virus olduğunu bana bu gün ki doktor söyledi.Bu efeksiyonu kapmak için ya iyi dezafekte olmayan ameliyat ortamın yada kişilerin bu konuda kötü olduması gerekiyordu. Bir yerde ihmalin söz konusu olduğunu söyledi.... Bunları söylerken ölümden dönmüş ben birden kafamda hastaneye ödenen 16 milyarlık fatura beynimde şimşek gibi çaktı tüp bebek için ödediğim ve indirimli fiyat olarak verilen 4 milyar....vs.
Ve doktor bana seni tıp tepmiş dedi, tıbbın sana bir cocuk borcu var.