Hafta sonu Çiderdeki konuşmacılardan etkilenerek, birazda bu konuya olan merakımın alevlenmesiyle gün ortası meditasyon yapılan yerleri araştırmaya başlamıştım. Uzun süredir takip ettiğim bir sitenin akşama, 8 derslik eğitimi vardı:) tabi bedava olmasının etkisiyle ben olaya atlamış buldum kendimi.
Artık Ramazan İstanbulda çok zor geçer oldu, işten eve gitmek tam bir işkence hele birde iftarla, sizin yolda olduğunu zaman çakışıyorsa............., bir aydır eve hem gidişim hemde gelişim kabusa döner oldu... Neyse konumuza geri dönelim. Saat 7:30da, başlayan programımın gerisinde kalmıştım ve ben geç kalmanın paniğini yaşıyordum. Biryandan da gidip gitmemek konusun daki karasızlığımı" bu seferde gitmezsem bu iş yatar" gibi telkinlerle kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Yoğun çabalarım sonunda programa yarım saat geç başlamıştım ( Allahtan) ortam sade döşenmiş beyaz tonun hakim oluduğu bir yerdi. Benden başka 4 kişi daha vardı. Ben ortamda neler yapıldığını, nasıl gidildiğinide bilmediğimden (gün ortası aramalarımımda sonuç vemedi ) evden eşofmanlı çıkmıştım. Gördüğüm manzara, Adını hatırlayamadığım ama Hidistandan geldiğinde şifa için etrafında bir sürü müridi olan kadının kiyle aynıydı ( TV hafızası)
kadın konuşuyor, etraftakilere sorular soruyor, etraftakilerde biraz bilmişliğin verdiği bilgiyle her soruya atlıyorlardı. Hatta bir ara kendimi tutamayarak, yanımdaki kişiye ağır depresyon teşhisi bile koymuştum, işin komiği bunu dillendirmiştim ve etraftakilerin gülmesine sebeb olmuştum. ( Gülenlerden biride eşiymiş çıkışta anladım) sonuçta konuşmaların özü, Sır kitabıyla, Ferrarisini Satan Bilge karışımı birşeydi orda yazanlardan farklı birşey söylememişti. Sanırım bende yaşadığım hayal kırıklığını yüzüme yansıtmıştım. Beş dakikalik meditasyon alıştırmasından sonra dağılmıştık.....
Artık Ramazan İstanbulda çok zor geçer oldu, işten eve gitmek tam bir işkence hele birde iftarla, sizin yolda olduğunu zaman çakışıyorsa............., bir aydır eve hem gidişim hemde gelişim kabusa döner oldu... Neyse konumuza geri dönelim. Saat 7:30da, başlayan programımın gerisinde kalmıştım ve ben geç kalmanın paniğini yaşıyordum. Biryandan da gidip gitmemek konusun daki karasızlığımı" bu seferde gitmezsem bu iş yatar" gibi telkinlerle kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Yoğun çabalarım sonunda programa yarım saat geç başlamıştım ( Allahtan) ortam sade döşenmiş beyaz tonun hakim oluduğu bir yerdi. Benden başka 4 kişi daha vardı. Ben ortamda neler yapıldığını, nasıl gidildiğinide bilmediğimden (gün ortası aramalarımımda sonuç vemedi ) evden eşofmanlı çıkmıştım. Gördüğüm manzara, Adını hatırlayamadığım ama Hidistandan geldiğinde şifa için etrafında bir sürü müridi olan kadının kiyle aynıydı ( TV hafızası)
kadın konuşuyor, etraftakilere sorular soruyor, etraftakilerde biraz bilmişliğin verdiği bilgiyle her soruya atlıyorlardı. Hatta bir ara kendimi tutamayarak, yanımdaki kişiye ağır depresyon teşhisi bile koymuştum, işin komiği bunu dillendirmiştim ve etraftakilerin gülmesine sebeb olmuştum. ( Gülenlerden biride eşiymiş çıkışta anladım) sonuçta konuşmaların özü, Sır kitabıyla, Ferrarisini Satan Bilge karışımı birşeydi orda yazanlardan farklı birşey söylememişti. Sanırım bende yaşadığım hayal kırıklığını yüzüme yansıtmıştım. Beş dakikalik meditasyon alıştırmasından sonra dağılmıştık.....
Eve gittiğimde kafamda bir hare olup olmadığını sordum eşime oda yok dedi tamam ozaman birdaha gitmeyeyim. İşin aslı, meditasyon dönüşünde yaptığım konuşmalardan o kadar eğlenmiştim ki ay birdaha gitsem mi acaba demeden de edemedim.
Şimdi ne olacak meditasyon maceram başlamadan bitti hadi bakalım..................................
