Çıtır Kızlar İlk Buluşma...

Dış Gebelik olayından sonra gene dernek sitesine yoğun bir şekilde girmeye başlamıştım. Sonuçta beni onlardan başka kim tam olarak anlıyabilirdi ki...

Ancak tanıdığım kimse kalmamış ben aynı konuları görmekten bıkkın... Neyse, bir hesapladım ki yaş olmuş 35 "AMANINNNNNNN... gerçekten olmuş mu o kadar?" diye düşünmeden edemedim. Bir baktım Gruplar içerisinde 35 yaş ve üstü bir grup var hemen takip etmeye başkadım. Nede olsa bu konuda en tecrübelilerin platformuydu:)))

Grup bana pek iyi geldi. Sürekli aynı şeyleri yaşamış olmanın verdi olgunlukla grupta muhabet almış başını gidiyor. Başladık yazışmalara benim 3. tedaviye başlama sürecime denk geliyor nerdeyse, hep arka arkaya tedavilere girip hüsranla çıktık gene:((

Birmizin başarısızlığı diğerini etkiledi ve şuan hepimiz nerdeyse kendi dünyamıza dalmış durumdayız. Sanki bu konuyu düşünmesen konu seni bırakıyor gibi...

Neyse biz tedavilerden önce buluşmaya karar verdik. Bir arkadaşımız yurtdışına evine dönücekti ve o gün bir toplantı ayarlanmıştı. Herkes benden daha eski daha samimi neyse "ben de gideyim değişiklik olur" diyip gittim. Sıkılma ihtimaline karşıda" bir bahane uydurur "kaçarım dedim. Sonuçta kimseyi tanımıyordum. Koşuyolunda buluştuk. Herkes tahmin ettiğimden daha tatlıydı. Bir kafeye gidip uzun uzun sohbet ettik sanki kırk yıllık arkadaşlarmış gibi ve o günümüm inanılmaz güzel geçti ve sanırım hepimiz için öyledi. Bir grup eve erken dönsede üç kişi birbirimizden hiç ayrılamadık. Kalktık Sultanahmete gittik orda yemek yedik, tatlıcıda kahve içtik ve hep beraber akşamı ettik. Ben eve erken gelmeyi bırak gece 10'da geldim eşim hayretler içerisinde hani "erken gelecektin" dedi. Bense "ama çok eğlendim" dedim.

Geçenlerde birine "İnsan bu konuda tanıştığı kimseyi pek kafasından atamıyor" gibi bir cümle kurmuştum bu gerçekten doğruymuş:)))

Bu yazının üzerinden nerdeyse bir sene geçti. Yurtdışında ki arkadaşımız yeni tedaviye girdi. Gene toplandık , kimimiz ilk randevuye, kimimiz yumurta toplamaya, kimimiz ise transferine yetişebilmiştik. Ben ilk işlemine ve son işleme yetişebilmiştim. Ben Reiki verdim diğerleri olumlu olsun diye mor renkte giyindiler. Herkes bu bebeği çook istiyor ve hayaller kuruyor. İnsallah bu sefer olacak, inanıyorum, umut ediyorum.

Bıraktığımız yerden arkadaşlığımız daha da güçlenmiş şekilde devam ediyordu ve bizler her ne kadar sık görüşemezsekte hala bir aradaydık:))